Now under quarantine,
I think everyone is forced
to do exactly that.
The world is forced into a quietness
that should have happened long
ago, every day, all the time.
Kaya ikaw, ikaw na ang hirap kalimutan.
Naging dahilan ng pagluha sa mga unan.
Ako man ay nahirapan, dapat parin kitang pasalamatan.
Sa bawat pag patak ng luha ako may natutunan.
Mahulog sayo ay hindi kasalanan o kamalian.
Hayaan mo akong mahalin ka sa huling pagkakataon at ibuhos ang lahat ko sa iyo.
Hayaan mo akong namnamin ang bawat patak ng orasan.
Hayaan mo akong ipinta ang minsang sa aki'y nagpaibig at nagpasaya.
Softly, my eyes open. I didn’t want to, but it’s already morning. And my heart breaks yet again. I barely slept, and facing you in my dreams had been an ordeal. Nothing had been easy since you left. And then…
And the winds of the night that are ridden
By the things that are old without age.
Far beyond a mere man’s understanding,
I have been to all places of dread.