Iniwan ako,
Iniwan ang kahapong tila panaginip na natapos,
Natapos na animo'y bangungot na kung muling maibabalik ay aking nanaising lumisan na lamang,
Ayoko nang makausap ka,
kasi sa bawat tawa mo naaalala ko yung mga panahon na ako pa ang dahilan ng iyong pagsaya.
Ayoko nang malaman kung anong ginagawa mo,
kasi wala akong ibang gustong gawin kundi ang kumapit sa iyo.
Hindi ko alam, basta ang sabi 'wag na sa bahay dumeretso. Lahat ng gamit ko nasa mga Nanay na. Pa'no na sila, ang mga bata. Hindi ko din alam. Tsaka na lang pag-uspaan.
Salamat sa pagpako sa lahat ng pangako. Salamat sa paglisan mo. Salamat kasi, mahal, natuto akong mahalin ang sarili ko. Salamat kasi hindi na ako nagtatago sa likod ng mga katagang "best friend" mo.
Unang pagkikita ay hindi ko makalimutan,
Pagkat kanyang pangalan ay aking nalaman.
Hindi ko maikubli ang aking kasiyahan,
Nang makusap ko siya ng panandalian.
Kelan kaya na ang solusyon ay kusang kakatok sa aking pintuan
At papapasukin nang buong hospitalidad na para bang bisitang galing sa ibang bayan
Pilipinas bumangon ka at tutulungan kita
Upang ang aking kabataan ay magkaroon ng halaga.
By comparison, you're a dark chocolate,
Bitter yet sweet, you're definitely perfect,
Neither good nor bad,
Just enough to remember why I want you so bad.